Ne shume raste nje seri rastesish turbulluese na bejne qe te shohim jeten ne nje kendveshtrim tjeter,duke na bere shpeshhere te afte dhe bindes per te modifikuar,ndryshuar rrjedhen e jetes sone.....Hyrja ne nje bote qe hapet mbi tokat e mundura te Irracionelit...
"Rastesia i ben mire gjerat","E njoha rastesisht","Ishte nje rastesi e thjeshte",e shume fraza te tjera qe themi si per te siguruar veten ose justifikuar ate te tjetri.
Sikur te jemi te detyruar qe te japim shpjegim per gjithcka!
Ne nje shoqeri te zhvilluar dhe karteziene, ne te cilen duhet te kemi kontrollin e jetes sone,rastesite na tregojne mosshikimin relativ ndaj fenomeneve natyrale dhe pasigurine qe shfaqet ne pamundesine per te parashikuar gjerat...Dmth eshte shpesh e shoqeruar me rrezikun dhe aventuren.
Duke nenvizuar te ashtuquajturen "injoranca jone",rastesia ushqen ndjenjat tona te pasigurise dhe shqetesimit.Po ky lloj vizioni ka limitet e tij...
Perse te mos kemi psh nje lloj rastesie qe do te na bente te ndryshonim boten?
Rastesia perzihet me gjithcka ne menyren me banale dhe me te thjeshte,nga nje njohje casti,deri te ajo me seriozja....duke mbaruar si nje molle e rene mbi koken e Newton i cili i mesoj te njihte ligjet e forces e peshes mbi gravitetin.
Me duket i cuditshem fakti qe si eshte e mundur qe ky lloj fenomeni i ashtuquajtur "synchronistique" arrin te komunikoje me subjektivin ne afektiv!!
Pra skemi cte bejme tjeter po te leme keto shenja qe na hyjne ne jeten tone ashtu si pa u ndjere..
Nuk eshte nevoja te jemi "Wonder Woman",per te kuptuar keto lloj shenjash.
Na mjafton te leme hapur deren e zemres....
I besoni rastesise,koencidences?
Cili eshte mendimi juaj?
Forum 
Portali* 
Gallery 
Kërko 
Regjistrohu 
identifikimi 
Titulli: A duhet ti besojmë rastësisë?! 
Wed Nov 26, 2008 12:44 am
